Chwalborzyce
Należąca do dóbr szlacheckich wieś wzmiankowana była po raz pierwszy w 1365 r. Co ciekawe, do połowy XIX w. znajdował się tutaj kopiec graniczny między województwami sieradzkim a łęczyckim.
Jednak początków tutejszej parafii trzeba szukać jeszcze wcześniej, należy się cofnąć aż do 1297 r., kiedy to z klasztoru cystersów w Koronowie przywędrował tu jeden z zakonników. Poszukujący w tych okolicach warunków do życia pustelniczego mnich wybudował własnoręcznie z kamieni i cegieł kapliczkę. Po śmierci w 1309 r. został pochowany w tym miejscu – ślady kapliczki były czytelne jeszcze po 1945 r. na lokalnym cmentarzu. Pierwszy tutejszy kościół parafialny był wzmiankowany w 1416 r. W drugiej połowie XVIII w. zbudowano – z fundacji rodu Wągrowieckich – drewnianą świątynię. W latach 60. ubiegłego wieku znajdował się tam jeszcze obraz trumienny Wągrowieckiego. Kościół ten spłonął w latach 70. XX w. We wsi stoi obecnie kościół pw. św. Marcina, projektu Aleksandra Holasa, zbudowany w latach 1978–1979.
Obok kościoła, na tle malowniczych pól, stoją resztki wiatraka typu koźlak (metryką sięgającego XVIII w.) – zdają się wspominać czasy swojej młynarskiej świetności.
