Popów
Popów to miejscowość o średniowiecznym pochodzeniu – istniała prawdopodobnie już w XIII w. Badania archeologiczne prowadzone na tym terenie przed budową zbiornika wodnego Jeziorsko dowodzą, że w średniowieczu istniała tutaj drewniana wieża obronna. Prawdopodobnie powstała w celu obrony przeprawy przez rzekę Wartę. Wieża spłonęła jeszcze w XIV w. w czasie lokalnej wojny między rodami Grzymalitów a Nałęczów (wojna domowa w Wielkopolsce z lat 1382–1385).
W 1775 r. w Popowie było 36 dymów, czyli domów. W XIX w. w miejscowości tej istniał młyn wodny. Do dziś zachowały się tu pozostałości, czyli relikty zespołu dworsko-parkowego. Istnienie dwory potwierdza kilka przesłanek. Taka budowla stała w Popowie w latach 60. XVIII w. Ponadto 17 stycznia 1769 r., w czasie konfederacji barskiej, w ogrodzie dworskim został rozstrzelany Józef Gogolewski, który została uwieczniony w tragikomedii Pieśń o Gogolewskim Jacka Kowalskiego. Na miejscu dawnego dworu w XIX w. wybudowano nowy obiekt, znany w okolicy jako siedziba szkoły rolniczej. Do naszych czasów zachował się jedynie układ parku i relikty fundamentów, ukryte w zieleni, kilkadziesiąt metrów od zbiornika i dzikiej plaży.
