Golice

Wieś pojawia się w dokumentach po raz pierwszy w 1391 r. jako własność Bogusława i Bolesty prawdopodobnie z rodu Jastrzębców lub łęczyckich Sulimczyków. W miejscowości zachował się XIX-wieczny murowany dwór, stojący w dużym parku. Ponadto odnajdziemy tu relikt siedziby obronnej w postaci wyniosłego, stromego kopca o średnicy ok. 25 m i wysokości ok. 4 m, położonego ok. 300 m na południe od dworu. Obiekt ten powstał z inicjatywy prywatnych fundatorów w XIII–XIV w. Badania przeprowadzone w 1985 r. wykazały, że siedziba na kopcu była użytkowana co najmniej dwa razy i ostatecznie została zniszczona pod koniec XIII lub na początku XIV w.