Gmina Uniejów
Uniejów
Uniejów jest położony w zachodniej części województwa łódzkiego nad rzeką Wartą. Już w XII w. miejscowość należała do biskupów gnieźnieńskich. Miasto było ulokowane na prawym brzegu rzeki, a po jej drugiej stronie, wśród rozlewisk starorzecza wybudowano zamek.
Najdawniejsze dzieje Uniejowa łączą się z historią kasztelani spycimierskiej. Była to jedna z najstarszych kasztelani w Polsce – wzmiankowana już w 1136 r. w Bulli gnieźnieńskiej papieża Inocentego II. W tym czasie Uniejów był już własnością biskupią.
Początkowo miejscowość występuje pod nazwą Uneievo. W tym czasie miasto ustępuje pierwszeństwa pobliskiemu Spycimierzowi (gród spycimierski był znany już w drugiej połowie XI w.), jednakże historia ukazuje Uniejów jako jedno z najstarszych miast w Polsce.
Miasto rozrastało się dzięki temu, że stanowiło bardzo ważny ośrodek dla biskupów gnieźnieńskich. Za czasów Jarosława Bogorii Skotnickiego powstały tu obronny zamek
i kolegiata. Inne znane postaci, związane z Uniejowem to biskup gnieźnieński Jan Łaski oraz błogosławiony Bogumił.
Uniejów otrzymał przywilej lokacyjny przed rokiem 1290 z rąk arcybiskupa Jakuba Świnki. Biskup w 1283 r. ufundował szpital i kościół św. Ducha. Szybki rozwój miasta w wiekach średnich został brutalnie przerwany przez zniszczenia spowodowane najazdem krzyżackim w 1331 r. Jednak po okresie zawieruchy wojennej nastał pomyślny czas dla osady. Uniejów rozwijał się jako miasto rzemieślników – kwitło tu kuśnierstwo, tkactwo, szewstwo oraz krawiectwo. W miejscowości odbywały się cykliczne targi i jarmarki, co przynosiło jej zyski. Do rozwoju miasta znacząco przyczynił się wspomniany już arcybiskup Jarosław Bogoria Skotnicki. W miejscu kościoła zniszczonego przez rycerzy zakonu krzyżackiego wzniósł kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
W XIV w. na lewym brzegu rzeki wybudowano zamek obronny. Biskupi zorganizowali tam skarbiec, w którym przechowywali również archiwa i księgi. Obronna warownia była też miejscem odbywania się zjazdów duchowieństwa i synodów.
Od połowy XVII w. miasto zaczęło chylić się ku upadkowi. Przez okoliczne tereny przetoczyła się nawała wojenna związana z VI wojną polsko-szwedzką, ze względu na swój gwałtowny przebieg nazywana potopem szwedzkim.
Po II rozbiorze Polski władze pruskie przeprowadziły sekularyzację dóbr, w wyniku której miasto przestało być własnością biskupów. W 1836 r. dobra uniejowskie, miasto oraz zamek zostały przekazane Karolowi Tollowi (rodzina Tollów była właścicielami zamku aż do 1918 r.). W roku 1870, w ramach represji popowstaniowych, władze carskie pozbawiły Uniejów praw miejskich na kolejnych kilkadziesiąt lat. Czas I i II wojny światowej to kolejne trudne lata w dziejach miasta i jego mieszkańców.
Uniejów zaczął się ponownie zmieniać na przełomie wieków. Okres lat dwutysięcznych i realizowane w tym czasie inwestycje związane ze źródłami geotermalnymi przyniosły tej miejscowości kolejną szansę rozwoju.
Zbawienne okazało się wykorzystanie wody geotermalnej. Od 2012 r. Uniejów posiada status miasta uzdrowiska i jest jedną z najchętniej odwiedzanych miejscowości na terenie województwa łódzkiego. Miasto malowniczo położone nad rzeką Wartą, tak jak cały region, ma do zaoferowania wiele atrakcji i zabytków. Jedną z ciekawostek jest to, że Uniejów możemy zobaczyć w kilku filmach, m.in. w: serialu „Ultraviolet” i „W domu” z 1976 r.
